Świadome wspieranie dwujęzyczności mojego dziecka

W piątek, 21 października 2016, miałam przyjemność poprowadzić wykład pod tytułem “Świadome wspieranie dwujęzyczności mojego dziecka” dla rodziców uczniów Polskiej Szkoły im. św. Jana Pawła w Kilkenny. Poniżej streszczam najważniejsze zagadnienia, które przedstawiłam podczas tego spotkania.

– Znajomość języka to umiejętność, która wymaga stałych ćwiczeń – podobnie jak inne umiejętności. Jeśli chcemy, aby nasze dziecko szybko biegało, zapewne zachęcimy je do częstych i regularnych treningów sportowych. Jeśli więc chcemy, aby nasze dziecko sprawnie posługiwało się polszczyzną, powinniśmy zapewnić mu jak najczęstszy i REGULARNY KONTAKT Z JĘZYKIEM POLSKIM – zarówno mówionym, jak i pisanym.
– Wspieranie dwujęzyczności dziecka opiera się na postawie SZACUNKU WOBEC OBU JĘZYKÓW i KRAJÓW, z którymi dziecko jest związane. Wszelkie negatywne uwagi na temat Polski wypowiadane przy dziecku przez rodzinę i znajomych zniechęcają je do nauki języka polskiego.
– Znajomość jedynie języka mówionego nie zapewnia dziecku takich możliwości i korzyści intelektualnych, jak opanowanie zarówno umiejętności rozumienia ze słuchu, mówienia oraz PISANIA i CZYTANIA w obu językach. Wszystkie cztery umiejętności doskonalone są podczas zajęć w polskiej szkole.
– Dzieci polskiego pochodzenia mieszkające w Irlandii mają statystycznie częstszy kontakt z językiem j. angielskim od momentu, kiedy rozpoczną obowiązkową edukację szkolną. Wówczas posługują się angielszczyzną przez kilka godzin dziennie w szkole – piszą, czytają i rozmawiają na rozmaite tematy, których zazwyczaj nie porusza się w domu. Aby zapewnić dziecku rozwój słownictwa, przybliżyć znajomość polskiej pisowni i gramatyki, powinniśmy zachęcić je do CZYTANIA (samodzielnego albo z rodzicem). Czytanie wpływa korzystnie także na rozwój intelektualny i poznawczy – proces ten wykorzystuje udział lewej i prawej półkuli mózgowej, pobudza wyobraźnię, jest dla małego czytelnika wielką przygodą i jednocześnie alternatywną dla gier, internetu i telewizji formą spędzania wolnego czasu.
– Rodzice powinni zwracać się do dziecka w swoim języku etnicznym, dzięki czemu zapewnią mu prawidłowy ROZWÓJ EMOCJONALNY. W żadnym obcym języku nie jesteśmy w stanie przekazać naszych myśli i emocji z taką precyzją (np. przygnębienie vs smutek, irytacja vs złość).
– Dwujęzyczność pomaga budować WIĘŹ Z RODZINĄ. Brak możliwości kontaktu z rodzicami i dziadkami w ich języku etnicznym (polskim) prowadzi do powstania w wieku dorosłym BARIERY KOMUNIKACYJNEJ, osłabienia relacji, a nawet poczucia utraty więzi z rodziną. Dzieje się tak dlatego, że dwa różne języki to dwa różne światy kulturowe, odmienne sposoby postrzegania świata i ‘wyrażania’ siebie.
– Nasze RELACJE SPOŁECZNE budujemy za pośrednictwem języka. To rozmowa sprawia, że nawiązujemy kontakt z innymi, uczymy się zasad konwersacji, grzeczności językowej czy przyjmowania postaw i ról w kontakcie z otoczeniem. Dlatego tak ważny jest kontakt językowy dziecka z osobami polskojęzycznymi – przede wszystkim rodziną, a także rówieśnikami (na przykład podczas zajęć w polskiej szkole). Poprzez rozmowę dziecko doskonali swoją KOMPETENCJĘ KOMUNIKACYJNĄ.
– Dwujęzyczność zwiększa możliwości intelektualne, umiejętności analizowania i myślenia kreatywnego. Im wyższy poziom opanowania obu języków (w tym pisania i czytania w obu jezykach), tym większe korzyści dla rozwoju dziecka, a co za tym idzie – lepsze perspektywy edukacyjne i zawodowe w przyszłości.
– Dwujęzyczność wpływa na tożsamość dziecka i jego postrzeganie samego siebie. Warto pielęgnować zarówno znajomość języka polskiego, jak i polskie tradycje i zwyczaje, aby dziecko potrafiło odpowiedzieć sobie na pytanie “Kim jestem i jakie są moje korzenie?”.
– Dziecko świadome swej dwujęzyczności i umiejętności językowych jest bardziej PEWNE SIEBIE.